Po raz pierwszy gatunek ten opisany został przez Karola Linneusza w 1753 jako Agaricus muscarius, w 1783 Jean-Baptiste Lamarckprzeniósł go do rodzaju Amanita nadając mu obecną nazwę. Przez różnych badaczy opisywany był jeszcze pod różnymi nazwami, tak, że obecnie ma ponad 40 synonimów łacińskich[2].
Nazwę polską podał J. Jundził w 1830. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako bedłka muchomor, bedłka, muchar czerwony, muchomor pospolity, muchomor zwyczajny
